Wimbledon to więcej niż turniej. To świątynia tenisa, jedyny Wielki Szlem rozgrywany na trawie, przesiąknięty tradycją i legendami. Surowy, biały dress code sprawia, że liczy się tylko czysta gra, a na kortach All-England Club narodziły się jedne z najbardziej epickich pojedynków w historii męskiego tenisa. Podjęliśmy się trudnego zadania i stworzył ranking tych absolutnie najlepszych.

W skrócie:
- Przegląd legendarnych męskich pojedynków na Wimbledonie, które na zawsze zapisały się w historii, od ery Borga i McEnroe po dominację Wielkiej Trójki.
- W zestawieniu nie mogło zabraknąć starć z udziałem takich ikon jak Roger Federer, Novak Djokovic, Rafael Nadal, Pete Sampras czy Boris Becker.
- Ranking bierze pod uwagę nie tylko finały, ale również niezwykłe historie, jak najdłuższy mecz w historii tenisa, symboliczne „przekazanie pałeczki” czy triumf zawodnika z „dziką kartą”.
Oto najlepsze męskie mecze w historii Wimbledonu
Zanim zagłębimy się w ranking, warto zrozumieć, co braliśmy pod uwagę. Kryteria są jasne i sensowne: dziedzictwo, czyli znaczenie wyniku dla historii dyscypliny; jakość i stawka, czyli poziom tenisa i waga meczu; oraz nieustępliwość, bo Wimbledon to walka w systemie do pięciu wygranych setów, co testuje charakter i wytrzymałość do granic możliwości. Lista zawiera nazwiska Federera, Nadala i Djokovicia, ale kto jeszcze dołączył do tego elitarnego grona?
11. Boris Becker vs Kevin Curren – finał 1985
Boris Becker i Wimbledon to była specjalna relacja. Niemiec dotarł do finału siedem razy, wygrywając trzy z nich. Pierwszy triumf, ten z 1985 roku, był jednak czymś absolutnie wyjątkowym. Miał wtedy zaledwie 17 lat i nie był nawet rozstawiony. Swoją siłę zasygnalizował już na trawiastych kortach w Queen’s Club, ale to na Wimbledonie dokonał niemożliwego. Jego zwycięstwo nad Currenem uczyniło go najmłodszym mistrzem w historii turnieju i jedną z największych nastoletnich gwiazd w dziejach sportu.
Statystyki finału 1985 | |
---|---|
Wynik | 6-3, 6-7, 7-6, 6-4 |
Czas trwania | 3 godziny i 18 minut |
10. John Isner vs Nicolas Mahut – pierwsza runda 2010
John Isner w 2018 roku doszedł do półfinału, ale jego karierę zdefiniował mecz… pierwszej rundy z 2010 roku. To, co wydarzyło się na korcie, przeszło do historii. Sam piąty, decydujący set trwał niewyobrażalne osiem godzin i jedenaście minut. Zgodnie z ówczesnymi zasadami, aby wygrać, trzeba było uzyskać przewagę dwóch gemów. Żadnych tie-breaków. W efekcie Isner musiał wygrać aż 70 gemów w ostatniej partii, co samo w sobie jest ekwiwalentem jedenastu setów. Dziś zasady są inne – przy stanie 12:12 w decydującym secie rozgrywany jest tie-break.
Statystyki meczu 2010 | |
---|---|
Wynik | 6-4, 3-6, 6-7, 7-6, 70-68 |
Czas trwania | 11 godzin i 5 minut |
9. Roger Federer vs Pete Sampras – czwarta runda 2001
To był mecz-symbol. Pete Sampras, siedmiokrotny i urzędujący mistrz, kontra młody, obiecujący, rozstawiony z numerem piętnastym Roger Federer. Choć Szwajcar pokazywał już przebłyski geniuszu, na trawie dominacja Samprasa wydawała się niepodważalna. A jednak. Federer wygrał po pięciosetowym thrillerze, który okazał się ich jedynym oficjalnym pojedynkiem. Media okrzyknęły to „przekazaniem pałeczki”. Mimo że Roger odpadł w kolejnej rundzie, to zwycięstwo nad Samprasem było początkiem jego niewiarygodnej ery.
8. Pete Sampras vs Andre Agassi – finał 1999
Pete Sampras zdominował Wimbledon w latach 90. Jego występ w finale przeciwko Andre Agassiemu w 1999 roku był tego najlepszym przykładem. Sampras, uzbrojony w potężny serwis, był mistrzem stylu „serve and volley”. Agassi przyjechał na turniej świeżo po wygraniu Roland Garros, był w życiowej formie. Ale nawet tak wielki rywal nie był w stanie nic zrobić. Na Korcie Centralnym Sampras zniszczył go w trzech setach, demonstrując swoją absolutną władzę.
7. Jimmy Connors vs Mikael Pernfors – czwarta runda 1987
Jimmy Connors był uosobieniem nieustępliwości. W pewnym momencie przegrywał już 0:2 w setach i 1:4 w trzeciej partii. Ale jakimś cudem zdołał się podnieść i wygrać tego seta, doprowadzając publiczność do ekstazy. Zmienił losy meczu i rozpoczął niesamowity powrót, wygrywając ostatecznie 1-6, 1-6, 7-5, 6-4, 6-2. To był Connors w pigułce: walczak, który nigdy nie odpuszczał.
BETBUILDER CHALLENGE
Graj BetBuildera przez 11 dni z rzędu i zgarnij część z puli aż 250 000 PLN! Na dobry początek z kodem „BETONLINE” odbierz od STS:
– Zakład bez ryzyka do 100 PLN
– Bonus do 600 PLN za wpłaty
– 60 PLN za wykonanie pierwszych zadań

6. Novak Djokovic vs Roger Federer – finał 2019
To był najdłuższy finał w historii Wimbledonu, trwający 4 godziny i 57 minut. Mecz, w którym Federer miał dwie piłki mistrzowskie przy własnym serwisie w piątym secie, ale nie zdołał ich wykorzystać. Djokovic pokazał wtedy swoją legendarną mentalną twardość. Był to również pierwszy finał, w którym o zwycięstwie w decydującej partii zadecydował tie-break przy stanie 12:12. Serb wygrał wszystkie trzy tie-breaki w tym meczu, co pokazuje, jak radził sobie z presją w kluczowych momentach.
Statystyki finału 2019 | |
---|---|
Wynik | 7-6, 1-6, 7-6, 4-6, 13-12 |
Czas trwania | 4 godziny i 57 minut |
5. Goran Ivanisevic vs Pat Rafter – finał 2001
Historia Gorana Ivanisevicia to gotowy scenariusz na hollywoodzki film. Chorwat, trzykrotny finalista Wimbledonu, w 2001 roku był już cieniem dawnego gracza. Zajmował 125. miejsce w rankingu i dostał się do turnieju tylko dzięki „dzikiej karcie”. Nikt na niego nie stawiał. A on, niesiony dopingiem kibiców, przechodził kolejne rundy, aż dotarł do finału. Z powodu opadów deszczu finał rozegrano w poniedziałek, na tzw. „People’s Monday”. Atmosfera była jak na stadionie piłkarskim. Ivanisevic pokonał Raftera 9:7 w piątym secie, zdobywając upragniony tytuł w jednym z najbardziej emocjonalnych momentów w historii sportu.
4. Bjorn Borg vs John McEnroe – finał 1981
Rok po jednym z najsłynniejszych meczów w historii (tym z legendarnym tie-breakiem w czwartym secie, wygranym przez McEnroe 18-16), Amerykanin w końcu dopiął swego. Finał z 1981 roku był rewanżem i końcem pewnej epoki. McEnroe zdetronizował Borga, przerywając jego passę pięciu kolejnych tytułów na Wimbledonie. To był symboliczny moment – gorąca krew i ekspresyjny tenis McEnroe zatriumfowały nad lodowatym spokojem i regularnością Szweda. To właśnie podczas tego turnieju padły słynne słowa McEnroe: „You cannot be serious!”.
3. Andy Murray vs Novak Djokovic – finał 2013
77 lat. Tyle Wielka Brytania czekała na swojego mistrza Wimbledonu w grze pojedynczej mężczyzn. Presja na Andym Murrayu była niewyobrażalna. Rok wcześniej przegrał finał z Federerem, płacząc na korcie. Tym razem, w upalny dzień, stanął naprzeciw Novaka Djokovicia. Mecz, choć rozstrzygnął się w trzech setach, był niezwykle brutalny fizycznie i psychicznie. Ostatni gem był kwintesencją tego finału – Murray prowadził 40-0, miał trzy piłki mistrzowskie, Djokovic wszystkie obronił, miał nawet break pointy, ale ostatecznie to Szkot wytrzymał presję i zakończył mecz, wywołując euforię na trybunach i w całym kraju.
W Superbet bonus 3754 PLN
Najlepszy legalny bukmacher w Polsce Superbet oferuje nowym graczom najwyższy bonus 3754 PLN. Bonus z kodem promocyjnym BETONLINE.

2. Novak Djokovic vs Rafael Nadal – półfinał 2018
Choć był to „tylko” półfinał, jakością i dramaturgią przewyższył wiele finałów. Mecz trwał 5 godzin i 15 minut, a z powodu ciszy nocnej musiał zostać przerwany i dokończony następnego dnia, pod zasuniętym dachem. Poziom tenisa był kosmiczny. Obaj grali absolutnie na granicy swoich możliwości, serwując sobie potężne ciosy z linii końcowej. Djokovic wygrał 10:8 w piątym secie. To zwycięstwo było dla Serba niezwykle ważne – wrócił na szczyt po kryzysie formy i kontuzjach, a wygrana z Nadalem na Wimbledonie była tego ostatecznym potwierdzeniem.
1. Roger Federer vs Rafael Nadal – finał 2008
Uznawany przez wielu za najlepszy mecz w historii tenisa. To było starcie tytanów u szczytu swoich możliwości. Federer, król trawy, walczący o szósty tytuł z rzędu. Nadal, król mączki, który coraz lepiej radził sobie na innych nawierzchniach i rok wcześniej przegrał z Rogerem epicki, pięciosetowy finał. Hiszpan wygrał pierwsze dwa sety. Federer, w niesamowitym stylu, wrócił do gry, broniąc piłek mistrzowskich i wygrywając dwa kolejne sety w tie-breakach. Mecz przerywały opady deszczu, a gra kończyła się w zapadającym zmroku. W piątym secie, przy stanie 9:7, to Nadal okazał się lepszy, detronizując króla i wygrywając swój pierwszy Wimbledon. Epicki dramat, jakość i zwroty akcji sprawiają, że ten mecz jest niedoścignionym wzorem.
Statystyki finału 2008 | |
---|---|
Wynik | 6-4, 6-4, 6-7, 6-7, 9-7 |
Czas trwania | 4 godziny i 48 minut |